Valse Hoop en een Happy 2010!!!

Iedereen die de kerstellende heeft overleefd weet dat het snel 2010 is en dan is alles weer gewoon gewoon.

Vieze dingen!

Lennard: "Sommige dingen vinden mannen gewoon vies net zoals vrouwen mannen-oksels vies vinden"

Cakejes maar niet voor ons ..................

Sinds kort zijn mijn kinderen into het 'bakken' en gisteren heeft Karlijn heerlijke cakejes gemaakt. Nu was het plan ze mooi te versieren en Lennard heeft flink geholpen. Karlijn maakte echte kunstwerkjes .....................
Alleen zijn ze niet voor ons maar voor de schoonfamilie ........................ Lief hè!

Zou ie sneeuw leuk vinden?

Niets meer te zeggen!

Toch wel ............ volg de link naar onze Flickr Pagina voor meer foto's. Piene heeft ook nog een paar prachtige sfeerbeelden genomen >>>>>>>>>> Flickr Pagina

Centerpiece!!

Ik heb aan Piene gevraagd of ze een mooi centerpiece wilde maken voor de KerstTafel en na een shopping bij de aveve is dit wat ze heeft gemaakt. Dat kind heeft zoveel talenten!!

Launching FeestjeGeven.be

Vandaag is het dan zover. Na heel wat weken werken denk ik dat www.FeestjeGeven.be eindelijk zover is om te worden gelanceerd. Natuurlijk is het nog niet helemaal klaar en zal ik steeds weer nieuwe dingen toevoegen. Het blijft altijd borrelen met nieuwe ideeën ...............................

YaY Sneeuw!!!

Hoera sneeuw en dat op mijn verjaardag.

........................... too funny!

Bloggen als Therapie

Lately gaat er veel door mijn hoofd. Ja, ja, het kan denken..............nee maar echt. Na 10 jaar België heb ik mij toch behoorlijk aan een introspectief onderzoek onderworpen en ik ben tot de pijnlijke conclusie gekomen dat ik in deze 10 jaar tijd min of meer ben verzand in een eenzaam mens. Nou ja echt eenzaam voel ik mij niet. Ik ken vele mensen in de wereld maar veelal is deze 'vriendschap' er eentje op afstand. door het internet heb ik contact met de buitenwereld.

Maar helaas heb ik hier in België weinig of zeg maar liever GEEN vrienden. Ik dacht dat ik enkele vrienden had maar dat is anders gelopen. We hebben in ons gezin nogal wat dingen meegemaakt de afgelopen 10 jaar en daardoor zijn er ook vriendschappen gestrand. Lag dat aan mij? Waarschijnlijk wel. Het feit dat ik een gruwelijke hekel heb aan 'hoe het hoort' zal daar voor een groot deel tussen zitten.  Ik krijg daar de kriebels van. Zelfs als ik het opschrijf krijg ik al kiekevel van het idee. Nu is het probleem een beetje dat we wonen in een omgeving waar dat 'zoals' het hoort een beetje de regel is. Ik bedoel we wonen in zo'n keurige woonwijk met keurige tuintjes en keurige mensen met keurige kindertjes. Die gaan allemaal even keurig naar hun werk en komen even keurig weer thuis. Ik ben allerminst keurig en ook mijn kinderen zijn niet keurig. Die hebben vaak problemen op school omdat ze hun mond durven open doen omdat ze vinden dat rechtlijnigheid mensen tekort doet.

Toch is er iets vreemd gebeurd sinds kort. Ik ben gaan bloggen en meer nog ik ben andere blogs gaan lezen. Ik lees prachtige dingen .............. en ondanks het feit dat ik geen van deze mensen ooit heb ontmoet voel ik een zekere verbondenheid. Ik voel dat ze op een bepaalde manier zich niet conformeren aan hoe het hoort. En dat doet me toch zo'n goed!! Het geeft me het gevoel dat ik niet alleen ben. Oh en weet je wat het zelfs met me gedaan heeft?? Door al die blogs en links zag ik ook telkens allerlei mensen die handwerken of daaran gerelateerde dingen doen en dat heeft me geïnspireerd om dat weer terug op te nemen ...............

Dus hoe vreemd het ook mag klinken ........................ ik ben al die voor mij volledig onbekende bloggers dankbaar! Zij maken dat ik me verbonden voel met hen maar nog meer met mijzelf. Ik ben wie ik ben!

P.S. Trek het u niet aan ik ben morgen jarig en wordt 44 jaar dat zal de oorzaak wel zijn van deze emotionele incontinentie.................... gegroet, ik ga nu mijn haar kleuren want ik wil geen grijze haren op de verjaarsfoto's.

Benieuwd wat ik lees? volg het lijstje in de zijbalk ........................

Autistisch?

Iedere avond om 22.00 uur begint die rat voor een uur aan die fles te lurken. Zo'n knaagdieren-water-vorzienings-flesje met een kogeltje en dat maakt dus een tikkend geluid. Nu is dat op zich niet zo heel erg opvallend maar hij drinkt voor minstens 20 minuten en dus altijd stipt om 22.00 uur. En altijd zit je dan net lekker rustig nog ff voor de tv weg te hangen ......................

Piene:
"Volgens mij is die rat autistisch, dat doen autisten toch, dingen altijd op vaste tijden. Anders raken ze van slag"

In vervolg op de vorige blogpost ............

Toch niet zo'n beste moeder......................

"Als je met je poep op de printer gaat zitten om hem te kopieeren wordt ie dan ook zwart van de inkt?"

Opvoeden aflevering 256!

Vandaag kwam Lennard naar me toe:
Mama jij bent toch een 'HuisManager'?!

Wow, ik zeg alleen maar Wow. Is dat nog eens opvoeden of niet??!!!

Vriendjes en nog veel meer .............................

Toen ik de reactie las over 'het vriendje' bedacht ik me dat dat inderdaad het moeilijkste is van 'opvoeden'. Het laten ervaren en het laten 'gaan' van je kinderen. Nu ben ik een behoorlijk 'vrije' opvoeder. Er kan en mag veel.  Vermits zij zich ook aan de spelregels houden en vreemd genoeg doen ze dat aardig. Mijn kinderen vertellen veel. Ook al zijn het minder leuke dingen, ook al zijn het hun miskleunen en misstappen ze komen er mee. Toch vind ik al die 'vriendjes' geschiedenissen een moeilijk issue. Ik kan mij inderdaad niet te veel bemoeien, ik mag mij niet te veel mengen.

Soms is het tenenkrommend. Eén ding heb ik altijd geprobeerd en dat is hen duidelijk maken dat ze zichzelf belangrijk genoeg moeten vinden in de relatie. Dat ze voor zich zelf 'mogen' eisen. En niets deed me harder lachen dan toen Karlijn vorige week 'verwikkeld in een ruzie met vriendje' heel hard riep: Hé, we zijn hier niet onder Napoleon hè, ik heb zelf ook nog een mening hoor.ge denkt toch niet dat ik later alleen maar ga lopen kuisen en koken wel? Niet met deze hier sè!!
Applaus!

Het gekke is dat Piene juist degene is die het meeste voor zich zelf op komt hier thuis, het meeste eist, het eerste vraagt en soms het hardste roept. Maar in haar nog prille relatie is dat anders. daar heeft ze nog niet zo geleerd om voorzich zelf op te komen. Ze is bang om afgewezen te worden. Bang om alleen gelaten te worden. En dat is wat ik haar graag nog zou leren ......................... eigenwaarde in haar relatie!

Dat ze het waard is!

WoW!!

Het was gisteravond weer raak. Na een stressvolle dag met studerende meiden, jongens die net iets te veel ruzie maken, dacht ik lekker te kunnen gaan genieten van een rustige avond. Plots staat Karlijn naast me en vraagt waar Pien is. die is dus weg ............. met de fiets. Vriendje zit haar weer 'te kloten'. Het is een vreemde verhouding en het is moeilijk uit te leggen wat daar precies gaande is maar het komt er zo'n beetje op neer dat ie eerst een half uur zit te zeuren en aan het einde van het verhaal zegt hij dat het allemaal haar schuld is. En op het laatst gaat ze dat nog geloven ook. Ik probeer haar duidelijk te maken dat ze meer waard is dan dit maar het 'kwartje' valt nog niet echt. Dan als iedereen eindelijk op bed ligt, Berend thuis is en we even samen op de bank zitten komt Karlijn me tGSM uit haar kamer. Haar vriend heeft zijn moeder op de keukenvloer gevonden. buitenbewustzijn. Met hulp van zijn broer hebben ze haar gereanimeerd en is ze over gebracht naar het ziekenhuis waar bleek dat ze een hartaanval heeft gehad.  Een hele consternatie die Karlijn de hele nacht uit haar slaap houdt. Vandaag horen we hopelijk meer.

Sex and the village!

"Het is Geboren!!"
Pien showt me de fotootjes van een vriendinnetje met een muize-klein-babietje in een couveuze. Het is 2 weken te vroeg geboren en de papa is reuze trots. Pien heeft dit alles allemaal op de voet gevolgd.

Niet meer dan een maand of 8 terug hadden we toch wel heel intensieve gesprekken over dit onderwerp. Ze had een vriendje van 18 jaar en natuurlijk wisten wij ook wel waar dat toe zou leiden. In den beginne riep ze telkens: maar ik ben er nog niet aan toe mama. En dat was ook zo. Natuurlijk kwam er toch het moment waarop ze "er" wel aan toe was en we moesten maatregelen treffen. In tegenstelling tot het commentaar wat we kregen hebben we gekozen voor de 'open en bloot' optie. Erover praten en duidelijk maken dat sex geen kinderspelletje is.

We zijn van mening dat we daarmee het allerbeste hebben gedaan wat we voor haar hebben kunnen doen. Er werd een anticonceptie-pil voorgeschreven. Inmiddels heeft ze geen vriendje meer. Heeft ze ook geen behoefte aan. Maar wat nog veel belangrijker is: ze ziet sex als een onderdeel van het leven en niet iets wat 'dirty' of 'raar' is.

Het is overigens bij dat ene vriendje gebleven. Wat worden ze toch groot en volwassen en wat ben ik trots!

Holanders kunne niet goet spelle!

Vandaag belde de zorgjuf van onze Olav op.
"Ik zou toch graag eens met u spreken over Olav"
Waarop hubby antwoorde:" Ik zou toch ook graag eens met u spreken over meester M."
Stilte aan de andere kant!

Olav had ons vorige week al verteld dat de zorgjuf ons zou gaan bellen. Dus we waren voorbereid. Omdat deze morgen onze bijkeuken plots was veranderd in een zwembad (de leidingen zaten zo verstopt dat het wasmachien z'n water niet meer kwijt kon en dus de hel boel vrolijk rond had gesproeid) was de hubby fluks naar huis gereden om te zien of hij nog enig goed met de leidingen kon doen. Toch maar een telefoontje gepleegd naar de plaatselijke "ruimer" omdat deze verstopping niet echt op te lossen was.

Hubby was dus thuis en toen de zorgjuf belde nam hij de telefoon aan zoals afgesproken.
Hij heeft verteld dat wij natuurlijk begrijpen dat Olav een "moeilijk" geval is in de klas en dat hij ook zeker een enorme stoorzender zal zijn. Maar dat het toch erg ver gaat als de meester hem een gehandicapte noemt. Of als hij Olav vraagt of deze z'n pilletjes deze morgen niet heeft ingenomen.

Daarnaast worden de opmerkingen tav het feit dat Olav nen Hollander is ook steeds frequenter. Wij ergeren ons daaraan maar niet in het minst Olav. Het ergste is nog dat de arme jongen geboren is in het plaatselijke ziekenhuis te Bonheiden. Ok hij lust graag kaas, pindakaas en drop maar dat zijn dan ook de enige connecties die heeft met het Hollanderschap. Vraag hem niet naar 'Sven Kramer' of naar 'Johan Cruyff', vraag hem niet waar Den Helder ligt of Maassluis en als je hem stamppot boerenkool voor zet weet hij niet wat het is : kortom de jongen is hier geboren en getogen en voelt zich een Vlaming. Dus telkens als er opmerkingen komen over dat onderwerp voelt hij zich vervelend.

Nu was er de afgelopen 4 weken een invaljuf. Zij heeft hem geprobeerd met een uiterst streng regime murw te krijgen. Ze was duidelijk ingefluisterd door deze of gene. Haar schoolmeesterschap had tot gevolg dat Olav in 4 weken tijd is veranderd van een vrolijke jongen in een sombere scholier.
"Ik wilde dat ik dood was dan hoefde ik tenminste niet naar school"
Vraag je niet af waar hij deze dramatiek vandaan heeft want ik gooi u "mijne sloef" naar het hoofd ............

En dus na dit hele relaas te hebben verteld tegen de zorgjuf was het even stil aan de andere kant van de lijn. Ze zal een gesprek aangaan met meester M. En ze voorspelde dat het een moeilijk gesprek zal gaan worden (daarvan zijn wij ook overtuigd). Voor volgende week staat er een rapport bespreking op de agenda en zorgjuf bood aan om hierbij aanwezig te zijn. Dat is een 'strak' plan en we zijn benieuwd wat het ons allemaal gaat opleveren. Eigenlijk ben ik bang voor dit soort confrontatie en was het voor mijzelf geweest dan had ik mij diep begraven onder mijn dekens. Maar in dit geval moeten wij rechtstaan voor ons kind want anders gaat het mis, grondig mis!

Dag sinterklaasje daaaaag daaaag!

Wat ik het ergste vind aan Sinterklaas? De chaos die ontstaat als ie net is geweest. Echt vreselijk. Ik zal proberen om een beeld te scheppen ............... allereerst wordt alles in totale chaos verder uitgepakt. Ik bedoel we hadden alles al bekeken maar nu wordt alles aan een nadere inspectie onderworpen.

Dus de mp3 spelers moeten uit hun verpakking (geen idee waarom die verpakt zijn alsof ze gevangenen zijn in 'Alcatras'). Na een grondige "godver" gaat het ineens stukken beter. De mp3 zijn dus heel erg klein. Met zo mogelijk nog kleinere knopjes, en hele kleine schuifjes en ............... een quickstart guide in niet te vergeten 39 verschillende talen. Gelukkig ook in het Nederlands (danku meneer Philips) maar waarom moet bij een pieterpeuterige mp3 met pieterpeuterige knopjes en pieterpeuterige schuifjes ook een pieterpeuterige quickstart die ik na een drukke en vermoeiende dag echt niet meer kan lezen .......... goed mp3 hangt aan de pc om op te laden.

Intussen wordt de Settlers cd gestart op de pc en moet ik 'm installeren. Terwijl intussen manlief de Philips pagina aan het invullen is met al onze 'geheime' informatie.

"Lieverd" dat doe ik nooit ik heb een hekel aan het weggeven van alle info via het net."

"Ja maar dat vragen ze toch?"

"Gewoon niet doen!"

Intussen staat dochterlief naast mij met een filmpje van haar wederhelft in een vrij compromiterende houding ............ het blijkt dat ze Curling spelen met het nieuwe Wii spel en hij veegt de baan ............ godzij dank dat ze dat er ff bij vertellen want het leek mij op volkomen iets anders. Ik hoop beslag te kunnen leggen op deze film maar ik ben niet zeker of onze pubervrienden dit gaan toestaan.

Auw, roep ik terwijl ik naar beneden kijk en zie dat Lennard met z'n radiografisch bestuurbare auto tegen mijn enkel aan rijdt. Fijn zulke kadokes. Intussen probeert de papa het radiografische helifloptertje aan de praat te krijgen maar voorlopig lijkt het meer op een oud Hollandse tol! Ook leuk natuurlijk maar niet echt wat ze willen.

Intussen is de mp3 opgeladen en roept Lennard blij dat ie z'n muziek kan hebben ......................... ik plug de oortjes erin. Blijkt de geluidssterkte op max te staan dus ik zit bijna tegen het plafond. Zegt Lennard dat ie Maroon wil horen ............ dus ik druk op #FF en hij geeft nog één plingeltje en is daarna totaal dood ............ niks nuffing nada. Na weer een halfuur knopjes, lezen, knopjes, lezen besluit Berend om 'm te resetten en dat is de truuk (read the f***ing manual)!

Intussen heb ik ook nog de gebruiksaanwijzing gelezen voor Simon (dat spel met die bling-bling en tingeltangeltjes, ik heb nog 3 keer het Roadblockspel gespeeld en ik heb geprobeerd een recept te lezen in mijn 'Nigella Lawson'.

Goed ik heb het gehad. als iedereen naar bed is ga ik nog even schaatsen kijken en ik zie dat Sven kramer nr1 wordt bij de 3000m \0/  Hij staat bovenaan in het algemeen klassement voor de wereldtitel!!

Mag ik dan nu naar bed????

Ik ben toch zeker Sinterklaas niet?!

Maar mijn dochters denken daar anders over. "Die derde generatie is echt VEEL beter!" roept Pien en probeert zich door 2 gesloten deuren en langs twee muren verstaanbaar te maken zodat je je het geluidsniveau ervan enigzins kunt voorstellen. Berend zit inmiddels op de Pixmania site te surfen. Onze dochters "willen" een IPod "verder hoef ik dan niks" 0-o nee dat zal dan g****r ook wel waar wezen. Maar ze hebben het eerst aan papa gevraagd ............... de slimmerds. En dus is het al min of meer toegezegd.

Blijft over dat wij nu voor de twee jongens op zoek zullen moeten gaan naar enige kinderkadoos. Het vervelende is dat ze eigenlijk met weinig dingen spelen. Ze doen voornamelijk spellen op de computer, hun nintendo's, de wii en de playstation en dat was het zo'n beetje.  Met de dochters was dat vroeger héél anders die vonden knutselen en plakken en knippen het einde en dus scoorden knutsel materialen hoge ogen. Maar de jongens zijn echt een ramp op speelgebied. En ik ben een slechte moeder want ik laat ze ................ dus heb ik ook dit jaar weer een pc spel gekocht en een wii-game. Maar ik heb ook een boek gekocht, zie je wel ik probeer het wel hoor ............... en anders is het de schuld van de Sint. Die kan soms van die "achterlijke" kadoos kopen.

p.s. toen manlief en ik op stap waren voor de kadootjes vroeg hij of ik al iets voor mijzelf heb? Hij heeft een boek en een dvd voor zichzelf als kado aangeschaft. Als ik nu iets dommig vind! Dan is het wel een kadoo voor mezelf uitzoeken ...................... ben benieuwd of ie nog iets voor me gaat kopen ................ ws niet.

ExamenTijd

Voor de meeste Hollanders is dit niet echt een begrip dat ze kennen. Ik denk dat het nog het meeste overeenkomt met 'toetsenweek' (nou ja zo heette dat vroeger)  Kids in Vlaanderen krijgen dus één of twee "examens" per dag gedurende 1 à 1.5 week.  En dat levert een vreemd tafereel op bij mij thuis.
Dochter één is namelijk de 'studiebol' herself en is al weken aan het plannen en voorbereiden. Ze weet precies welk vak ze wanneer heeft en heeft tot in de puntjes uitgekiend hoe ze het deze weken gaat aanpakken. Daarnaast verwacht zij van ons volledige stilte (en dan bedoel ik ook volledige stilte) dus niet hardop zingen, praten en zelfs het eten van kauwgom is al te 'luidruchtig'.
Dochter twee is een ander kaliber. Die vind dat al deze vrije tijd op een nuttiger manier kan worden besteed dan met louter studeren. Ierdeen is 'vrij' en MSN, Netlog en GSM worden vrijelijk gebruikt. Natuurlijk studeert ze ook. Wel waar! Heus!
Ze heeft het zelfs eens gepresteerd om gewoon het verkeerde vak te leren ....

"Ik kon er toch niks aandoen dat ik dacht dat we Bio hadden en dat het Engels was"(dikke buis als gevolg natuurlijk AAAARRRRGGGG)

Nee dochter twee vind het eigenlijk wel gezellie die 'vrije' tijd thuis.
"Luister eens naar de nieuwe van Kate Perry mam?" en nog voor ik kan waarschuwen schalt Kate door de luidsprekers van haar laptop de wijde wereld in waarna er vrijwel onmiddellijk een boze en roepende dochter nr één boven aan de trap staat.

Om nog meer stress en onrust te voorkomen laat ik de jongens in deze tijd ineten (waaraan ze een gruwelijke hekel hebben). anders trekt moe het niet. Tegen de avond ben ik uitgeteld en heb ik het gehad ................. ik zal blij zijn als het vakantie is en we dit weer hebben overleefd, het liefste natuurlijk ook met een beetje redelijke cijfers .

P.S. Heeft iemand misschien een fijn onderduikadres voor mij?? Kost inbegrepen? Tis maar voor een weekje, daarna ben ik weer weg!

Breke-Been-Piet

Ga ik naar bed staan daar 'inene' twee schoenen. Mèt appel èn zout (gestooid over de schoen want anders eet het paard mijn schoen op: aldus Lennard). Wist ik veel dat ze die "gezet" hadden. Was ook duidelijk NIET de afspraak. Alleen in het weekeinde :) Het is hier in het Vlaamse ook niet echt de gewoonte om iedere keer je schoen te zetten dus mama heeft een duidelijke afspraak met de Sint. Door de week vult ie schoenen in Nederland en alleen, ik herhaal ALLEEN in het weekeinde heeft ie zin om naar het Zuiden te komen. En zo gebeurd het al jaren. Tot op vandaag dus. Een doordeweekse dinsdag. En daar staan ze ..................
En ik heb niks in huis. Alleen een banaan witte boterhammen en een blik worstjes. Wat nu??
Al snel komt de Smart-Ass-Piet met een idee.

En Lennard en Olav vonden de volgende morgen een brief naast hun schoen............

Lieve Olav en Lennard,

Was ik toch wel helemaal naar jullie huis gereden om jullie eens te verrassen met een prachtig kado!!
Struikel ik vlak voor jullie huis over een klein kiezeltje ............... hele kado aan gruzelementen. Niks van over! Het was te laat (of te vroeg) om nog terug ter rijden en nieuwe te brengen.
Dus daarom niks in jullie schoen.

Sorry,
Breke-Been-Piet
(niks zeggen tegen de Sint hoor want hij weet dit niet. Ik zal het snel goedmaken!)

Lennard vond het zielig voor de Breke-Been-Piet en hoopt dat ie niks gebroken heeft!

moet me ff van het hart!

Ja logisch dat jij niet werkt, jouw man verdient genoeg maar dat geluk heeft niet iedereen dus daarom moeten sommigen werken ...................... echt waar dat heeft wel eens iemand tegen mij gezegd. Berend en ik hebben altijd voor deze verdeling gekozen. Zelfs toen we het financieel in een andere situatie zaten. Hij werkt onregelmatig, dus ook weekenden en ja ook feestdagen en dagen dat u gezellie met uw gezin doorbrengt. Vind maar eens een job die daarop aansluit...... en daarbij ik wil dat de kinders bij mij kunnen lunchen. Dat vinden ze heerlijk (ookal maken ze ruzie om de hagelslag of over de pokemonkaarten of over weetikveel) En dus ben ik thuis. En ik wil mij daarvoor niet hoeven verantwoorden. En die BS over onafhankelijkheid vind ik al helemaal te stupide om op te antwoorden dus dat doe ik niet. Ik ben een huisvrouw en daarmee af!

Innocent!

Wat nou?

PC Doctor!!

Help. Hij is ziek!!!
Telkens wanneer ik connect met een 3D toepassing valtie flauw. Ik heb al de nodige vitamines gegeven. 'm Al eens lekker schoongemaakt. Ik heb geprobeerd hem moed in te spreken. Maar niks helpt. Hij wil niks niet meer. Na wat zoeken denk ik toch echt dat het iets visueels is en een brilletje zal in deze niet echt helpen. En dus fluks de Makro gebeld. Die ons natuurlijk even fluks doorverwijst naar HP want daar komt ie vandaan. Na enkele gesprekken met HP willen ze dat ik hem terug breng naar de fabrieksinstellingen en als dat niet helpt (en ik weet zeker dat dat niet helpt!!) dan willen ze hem nog wel doorsturen naar de fabriek. En ja dat gaat minstens 3 weken duren.  3 Weken! Echt waar! Vol goede moed schroef ik 'm open. En ik begrijp wel wat de grafische kaart is maar ik raak totaal in paniek met al die draadjes, friebeltjes en ander zeer interessant materiaal ............ kortom fluks het ding weer dichtgeschroefd en een teleurstelling rijker dat ik toch niet zo'n wizzkid ben als ik wel dacht te zijn. Berend belt met F-Computers en maakt de deal dat als ze hem vandaag krijgen dat hij dan vrijdag retour is. Met nieuwe grafische kaart! ............................... Hoop ik dan toch!

Strijk Tip!!

Kijk altijd eerst ff na of de mouw van het overhemd dat je gaat strijken niet 'binneste buiten' zit want het is zo frustie als blijkt dat je de binnenkant hebt staan strijken ............................ dat was nu de derde vandaag die ik verkeerd gestreken heb. Ik zou mijn eigen tips moeten uit printen en moeten ophangen!!!

Niks te eten!

"We eten vanavond WEER niks want mama heeft geen zin in koken."
"Maar we eten soep!" 
"Dat is geen koken dat is alles in een pan gooien."

Waar is Sinterklaas geboren??

Lennard: "Waar is sinterklaas eigenlijk geboren?"
Olav: " In Spanje natuurlijk!"
Ik: "Volgens mij is hij in Turkije geboren"
Lennard: " Ohh dus het is een Turkenees"

De prins en het vliegtuig .......................

Ooit heel lang geleden was er eens een prins. Die prins was gek van vliegen. Niet op een vliegend tapijtmaar met vliegtuigen en helikopters enzo. Toen hij een klein prinsje wist hij al dat hij dat later zou gaan doen als hij 'groot' zou zijn. Maar toen de prins ouder werd en naar school ging vond ie daar niet zoveel aan. Hij gaf het allemaal op en ging in de C1000 op de afdeling 'Aardappelen, Groente en Fruit" werken. Toen 'ie' opgeroepen werd voor zijn dienstplicht vertrok hij naar vliegveld Twente om bij de Nederlandse Luchtmacht aan zijn prinselijke verplichtingen te voldoen. Om een lang verhaal kort te maken ............... de prins werkt nu voor Eurocontrol het Europese Veiligheid Instituut voor het Luchtverkeer. 

Maaaaaaaaar ...........................

De prins kreeg 4 kindertjes. Eentje daarvan staat op het punt om in 2011 haar ASO af te ronden en Karlijn zou Karlijn niet zijn als ze nu toch al eens op zoek ging naar haar toekomstige studie. En dus opperde de prins of het niet een idee was om eens te gaan kijken bij de informatiedag voor de Nederlandse Luchtvaartschool in Deurne. En zo vertrokken ze zaterdag. De prins voelde zijn bloed alweer sneller stromen maar Karlijn weet het nog allemaal niet. Twee jaar weg van huis. Opleiding in Eelde (where the f**** ligt Eelde?) en dan ook nog naar de States??

Nee ze is niet over enthousiast ........................... dus we zullen nog eens verder moeten zoeken. Andere mogelijkheden onder ogen zien. En de prins??? Die droomt verder en er zijn nog 1 prinsesje en 2 pinsjes over die kunnen allemaal vlieger worden .................... toch??

Van alles en nog niks!

Omdat we toch nog steeds met veel vragen zitten en we vinden dat Olav niet goed in z'n vel zit zijn we zoekende. Allereerst hebben we (weer) contact opgenomen met Ilse. zij is een kinésiste (fysiotherapeute) die werkt volgens de manier van Prof Hendrixs. alweer zoiemand waar we bij de 'school' niet mee aan hoeven komen. Piene die een groot probleem had met praktische handeling is een lange tijd in behandeling geweest bij een collega van Ilse. Piene kon somige handelingen gewoonweg niet uitvoeren en bleek na enig onderzoek linkshandig georienteerd te zijn. dat wil zoiets zeggen als eigenlijk ben ik rechtshandig maar mijn hersenen sturen soms informatie naar mijn lichaam die eigenlijk voor een linkshandige bedoeld zijn. Praktisch gezien heeft dat nogal wat gevolgen (want hoe snij je ookal weer een brood?)
Goed we hebben dus goede ervaringen met de kritische ontwikkelijks begeleiding van prof Hendricks en toen we de website hadden bekeken leek het ons zinvol om ook eens met Olav die richting uit te gaan. Jammer genoeg kunnen we niet eerder terecht dan 7 december a.s. maar daarna zou er dan ook direct kunnen worden begonnen met de therapie.
Ik voel me in iedergeval een stuk beter. Ik heb het gevoel dat we er nu echt mee bezig zijn en dat maakt dat we het onder ogen durven zien. soms ben je als ouder net een struisvogel.
Verder hebben we wat dingen gelezen over "nieuwetijdskinderen" en ook dat bleek een goede zet. Maar daarover later meer.


Hier een overpeinzing van Isaac Asimov (Petrovitsji, 2 januari 1920 – New York, 6 april 1992) hij was een Amerikaans Schrijver en biochemicus
>>>> volg de link!!

Open en bloot!

Lieve Lolita,
Waarom lopen mijn jongens altijd alleen maar in hun onderbroek door het huis?? Het is warm genoeg buiten dat weet ik wel. Maar ik doe niet anders dan vragen of ze zich alsjeblieft zouden willen aankleden.
 En dat doen ze dan ook wel ................ soms. Maar meestal lopen ze dus in hunne bloterik rond. Het maakt het voor mij bijna onmogelijk om te bloggen want ik kan geeneens fotootjes bij de posten doen! Ik bedoel ik kon niet van die schattige foto's nemen van de jongens genietend van hun chocomelk en kijkend naar de intocht van Sinterklaas (ze waren namelijk niet aangekleed!!) Het is gewoon te genant voor woorden. Als er een vriendje aan belt moet ik heel hard roepen: tis Kay en kleed je eerst aan! Ik ben ten einde raad en weet echt niet maar wat te doen.

Een verontruste moeder

Twitter je gek klets uit je ................of mijn twitter avonturen!

Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen maar ik heb me de afgelopen dagen veel afgevraagd (echt waar ik KAN denken) En één van de dingen is wel waarom ik ben gaan 'twitteren'. En ik weet het niet. Echt niet. Het leek me leuk en Paul de Leeuw doet het ook en die is leuk dus dan zal 't wel leuk zijn zeker! En nou valt het een beetje tegen. Misschien wel omdat ik eigenlijk niks interessants heb te melden. Ik heb geen bedrijf, ik zit niet in de file (alhoewel zag je die kerel vanmorgen bij de Collomabrug dat scheelde een F-ing hutkaartje of ik zat erop) ik mis nooit een trein, ik heb geen sollicitatiegesprekken, geen vergaderingen, ik drink geen lattè of cappu kortom ik ben er eigenlijk achter gekomen dat ik VEUL te saai ben voor 'da getwitter'. En dan zijn er nog al die goede adviezen. Kijk het is niet dat ik geen goede adviezen wil krijgen maar eigenlijk alleen als ik er om vraag. Ik hoef echt niet gecoached te worden (stel deze vraag niet aan de rol-ogende tieners in mijn gezin). Ik bedoel zonder al die goedbedoelde adviezen is het leven van een huisvrouw al moeilijk genoeg en ik weet echtwel dat "Rijkdom in mijn hartje zit en niet in mijn portemonnaie" (vertel dat die teenagers ook meteen even als het beltegoed op is en ze niet langer in contact kunnen komen met hun grote vriendenschare) Het probleem zit 'm er natuurlijk in dat ik maar een beetje als een vreemde op twitter kwam. Ik "kende" wel een paar mensen waarvan ik hun blog of community volgde maar dat zijn voonamelijk Amerikanen. En in mijn naaste omgeving/familie ben ik zo'n beetje de enige geek die op het web zit te surfen ................ Dus ik moest opzoek naar mensen en dat valt niet mee. Via via leer je mensen "kennen" dus het zal wel iets in ontwikkeling zijn en als het niets is?? Dan move ik weer verder zoals ik altijd al heb gedaan. Een ervaring rijker dat wel natuurlijk! (wow als dat niet een prachtig einde is!)

De Krant!

Vandaag is het de eerste keer dat ie niet meer kwam. De krant!  Het was in april dat ik zo'n degou tegen m'n krant kreeg, of eigenlijk in mei, om precies te zijn 2 mei. Op 30 april was het koninginnedag in Nederland en een gek was dwars door de menigte tegen het monument bij Paleis 't Loo gereden. Voor ons geen onbekende plek want Berend en ik zijn ons leven samen zo'n beetje in Apeldoorn begonnen, maar dit terzijde. Dus die vent tegen dat monument dat was nieuws. En toen kwam die krant. Op de voorpagina een foto met de voorbijzoevende auto, alleen in strepen te zien, en midden in beeld daar was ze. Het meisje! Ze was nog in beweging op het moment dat de fotograaf afdrukte. Haren naar achter door de snelheid waarmee de voorbijzoevende auto haar omver had gemaaid. De wetenschap dat ze inmiddels gestorven was maakte me misselijk. Ik wilde die foto niet zien. Als ik de keuze had gehad dan had ik dat nooit willen zien. Maar waarom??  Ik begrijp plots niet meer waarom ik een krant heb. Ik begrijp niet waarom ik die ellende MOET zien. Ik voel mij betrokken bij de wereld maar in dit geval voel mij een vouyeur. Ik zie iets wat ik eigenlijk niet hoor of wil zien. Een stervend kind. Want dat spookt er door mijn hoofd. was ze al dood toen deze foto genomen werd, had ze pijn? Angst? Mijn gedachten zijn bij de ouders van dat meisje. Ik moet er niet aandenken dat deze mensen die foto onder ogen kregen/krijgen. Ik vind nog steeds dat dergelijke foto's niet in de krant horen; laat een mens in doodstrijd alstublieft met rust. En daarom hebben we besloten om de krant op te zeggen. Niet omdat we geen deel meer van de wereld willen uitmaken of dat wij ons niet betrokken voelen bij wat er in de wereld gebeurd maar omdat ik vind dat wij met onze honger naar ellende niet meer stilstaan bij het verdriet van een medemens.

oud-strijder

Robin heeft iemand in de familie en die heeft ECHT gevochten in de tweede wereldoorlog. Dat is een oud-Strijder hoor!!

Lennard naar aanleiding van 11 November Wapenstilstand 1918

Hij?? Hoogbegaafd??

Wat ik nou echt vreselijk vind aan opvoeden is mijn eeuwige twijfel of ik het wel goed doe! Soms is het over dagelijkse dingen en dan gaat dat gevoel over omdat het moment voorbij trekt. Maar met Olav is er al een tijdje een knagend gevoel. We hebben een hectisch gezin en daardoor zie je niet altijd precies duidelijk dat er iets dreigt mis te gaan.

"Ik heb een gehandicapte in de klas" Olav immiteert zijn meester perfect en verteld daar achteraan dat hij precies begrijpt dat het hier om hem gaat. Bij wat navraag blijkt dat Olav babbelde in de klas. Dat hij zich bemoeide met z'n achter-buur en dat hij niet direct luisterde toen de meester hem vroeg terug op te letten. Maar dat bij navraag hij wel precies gehoord had wat de meester had vertelt. Berend noemt dat zijn 'vrouwelijke genen'. Olav heeft dat altijd al gedaan. Hij kijkt TV, speelt nintendo, praat met z'n broer en hoort ook nog ons gesprek in de keuken. Het doet ons pijn dat de meester dergelijke dingen zegt. We hebben altijd gezien dat Olav een ander kind was dan de anderen. Hij was behoorlijk snel en slim voor zijn leeftijd. Hij kon vroeg lopen, vroeg praten en was erg geinteresseerd in alles wat met cijfers te maken heeft al vanaf het moment dat hij ze kon herkennen. Hij leerde zichzelf op 4 jarige leeftijd klok-kijken. Maar als we hierover op school probeerden te praten dan wilden ze daar niet echt naar luisteren. De juf vond dat hij absoluut niet kon tekenen en dat was een probleem. Als ik dan thuis vroeg waarom hij niet graag tekent zei hij altijd: omdat als ik iets teken het er niet uitziet zoals in het Hij was gek op cijfers toen hij naar het eerste leerjaar (groep3) ging en hij deed niets liever dan hoofdrekenen. Toch waren zijn cijfers niet echt uitmuntend. Eigenlijk had hij veel problemen met de rekenlessen. De manier waarop ze hem dat aanboden strookte absoluut niet met de manier waarop hij zichzelf bepaalde dingen heeft aangeleerd. Tot nu toe hebben we nooit iets ondernomen omdat we ervan uitgaan dat als hij zichzelf goed voelt en als het goed gaat op school en vanzelf wel in orde zal komen. Olav ging tot nu toe niet met tegenzin naar school maar het wordt toch steeds moeilijker. Hij begint zich ook steeds meer af te zetten tegen zijn meester. Nadat ik een telefoontje kreeg van de zorgjuf van de school waarin zij voorstelde om een soort scorelijst aan te leggen waarop Olav's gedrag wordt beoordeeld. Door de meester, door ons en door Olav. In de hoop dat hij positief commentaar als een vooruitgang zal zien en zijn houding zal veranderen. Maar hij voelt de kaart als een teken van zijn onvermogen en is er niet echt op uit om zijn gedrag te verbeteren. Al met al hebben we het gevoel dat de school niet wil luisteren en zijn we zelf op zoek gegaan. Toen iemand ons opperde dat hij misschien wel hoogbegaafd was, waren we wijfelachtig. Maar zijn cijfers .......................... Toch zijn we op zoek gegaan om er meer over te lezen. Er is heel wat literatuur verschenen over dit onderwerp. En kinderen die hoogbegaafd zijn hebben niet altijd de Nerd-Status. De cijfers hoeven niet uitmuntend te zijn. Maar wanneer het gedrag problemen gaat opleveren hebben ze over het algemeen het gevoel dat er niet voldoende uitdaging is. Toch is het iets wat een vreemd gevoel oproept. Ook bij ons. Je hebt het gevoel dat het iets is dat het kind een voorsprong geeft. Het gevoel van 'die komt er wel'. Maar het kan echt ook een groot sta in de weg zijn voor de ontwikkeling van een kind. Professor Kieboom van het CBO heeft een prachtig boek geschreven: 'Als je kind (g) een Einstein is'. Nadat we hierin toch ongelooflijk veel herkenning in terug vonden hebben we besloten om het een en ander uit te gaan sluiten. En dus gaan Berend en ik naar het CBO toe om daar maar eens een gesprek te hebben waarna we misschien besluiten om Olav te laten testen .............................. 8 Januari 2010 is D-Day.

Wordt vervolgt .............................

OMG mijn moeder is een Geek!!!!!

Tien jaar geleden kregen wij zo'n beetje onze eerste PC (nadat ik een comodore 64 had gehad en ik het tennisspel kon 'programeren' op een cassette bandje!) Regelmatig hing ik met m'n broer aan de telefoon om te horen wat ik nu weer fout deed en hoe ik dat ding weer aan de praat kon krijgen.Ik was er van overtuigd dat ik op de hoogte moest blijven. Ik had in die tijd een vriendin die een zoon had en als hij problemen had met z'n pc dan was 't van "Jij kunt me toch nergens mee helpen" (ziet je de bij behorende rollende ogen en het afwijzende gezicht ook voor je?) En DAT wilde ik dus niet!  En dus ging ik online. Van het één kwam het ander. Ik kwam op fora, sprak met mensen van over de hele wereld. Door mijn grafische interesses kwam ik in contact met een nieuwe wereld. De wereld van Web 2.0. Dit is een soort van verzamelnaam van alles wat er binnen het www is veranderd in de laatste jaren. Het heeft een grafische component waarmee vooral de logo's en de websites van de afgelopen jaren enorm zijn beïnvloed. Maar naast deze veranderingen waren vooral de 'nieuwe media' een enorme vooruitgang in hoe men het internet ging gebruiken. Begrijp je nog niet wat ik bedoel?? We gebruiken het web dagelijks om foto's te delen, om informatie te zoeken. Om informatie te geven. Om met elkaar te communiceren om 'dit' moment. Web 2.0 heeft het leven zo veranderd dat je dagelijks in contact kunt komen met mensen van over de hele wereld.  Denk je nu nog steeds wat zit dat mens nu te baselen en waar gaat dit nou over??  'FILPMJE' dan maar

Graffiti is cool!!

'Meester Eric' is heel erg boos want op het schoolgebouw is graffiti gespoten. Het is lelijk en geeft natuurlijk weer een heel gedoe om het schoon te krijgen. Lennard is ook verontwaardigd en boos. Het is duidelijk dit is het onderwerp van gesprek geweest en er is een opvoedkundige les aan gewijd. Kan ik toch moeilijk zeggen dat er ook hele mooie stukjes graffiti bestaan en dat niet alle graffiti lelijk is. Een feit is zelfs dat er prachtige grafitti bestaat ................... maar ik houdt m'n klep om niet tegen de juf's gezag in te gaan.

En toen werd het tijd om boven eens te reorganiseren. Door wat schuif en trekwerk kwam een heel stuk van de buur plots 'bloot' te liggen en wat bleek?? Onze zoons hadden zich van hun beste kant laten zien en dachten dat hun muren er ook van zouden opknappen als je ze eens zou besmeuren met 'graffiti'. gelukkig was het alleen maar met stift maar toch. Nadat ik een heel stuk weggehaald had en heel wat 'g**vers' had gebezigd bedacht ik me dat ik wel gek leek om dit te doen. En dus riep ik de grafitti-artiesten henzelf bij me. En gewapend met een Mr-Proper-wonderpoets-ik-weet-niet-meer hoe-dat-ding-heet-sponsje gingen onze artiesten aan de gang. De boodschap was duidelijk; dat gaat er gemakkelijker OP dan ERAF! Het werd er niet beter op toen ik ook nog foto's maakte. Oh alsjeblieft niet voor op dienen 'blog'.

 Doen ze nooit meer (hoop ik).

Piene

Piene
Originally uploaded by Ester-MNGW

We hebben net haar kamer geschilderd. Snoepjes Roze. Piene heeft deze foto's zelf genomen en ze bewerkt met een online programma ........ Ze heeft er erg veel plezier in om dat te doen. Ze is haar eigen model en neemt deze foto's dan ook met een zelfontspanner.

Ohhhh wat kun je als moeder soms toch trots zijn!! Erruggggg!

Kadokes Zoeken!!

Druk, druk druk. Sinterklaas, Kerst en Oud en Nieuw we moeten weer kadootjes hebben. Op mijn tocht over het web vond ik deze ............................... http://www.wereldshirts.nl/index.html
Die shirts zijn de max.

Nu nog even kijken welke ik aan m'n broer geef ............................. ahhhha on that bicycle!

Tips tips en nog eens tips ............. NR 1

Eigenlijk ben ik een vreselijke huisvrouw en het is ziet er hier in huis dan ook regelmatig uit alsof er een bom ontploft is. Maar ik ben GEK op tips.
Vooral leuke en onzinnige ..............  En dus schuim ik het Internet af. Op zoek naar 'de beste' Tips n' Tricks.

hier is alvast Tip Nummer 1

Nodig Mensen Uit!! Als je de druk voelt van het krijgen van visite dan kun je beter presteren. Je maakt beter schoon en werkt veel efficienter. deze tip vond ik op: Huisvlijt met de seizoenen.

Een mens presteert altijd beter met een beetje adrenaline in z'n lijf.ik vraag me trouwens af of het nog uitmaakt wie je uitnodigd. bijvoorbeeld als je je schoonmoeder uitnodigt of het dan ook schoner wordt dan wanneer je gewoon de buurvrouw voor een bakkie vraagt ..................en zou de hoeveelheid uitgenodigden er ook toe doen?? Leeftijd??

Verbanden??

Karlijn: "Kun jij dan nooit verbanden zien tussen dingen??
Piene: "Verbanden?? Waar?? Hoe bedoel je?? Aan zijn hand??




Heb je leuke quotes of citaten die je wil delen laat het me dan weten dan publiceer ik ze hier!!

SpongeBob ............................

'Mama, ik heb zo'n pijn aan m'n been'
'Hoe kom je aan die rooie plek lieverd'
'Dat is van de haardroger want ik heb geprobeerd om te vliegen zoals SpongeBob met de haardroger in m'n broek maar het werd zo heet'

Vrijdag de dertiende!!!!

Ik sta fluitend op en als mijn 'blakende' echtgenoot thuis komt van zijn night-shift wens ik hem een rustige slaap toe. De kinderen lopen zingend door het huis en zijn blij mij te zien. Vol energie pakken ze hun kleding en kleden zich aan zonder morren. Smullend eten zij het heerlijke onbijt en één voor één vertrekken ze vol vertrouwen en met zin in weer een nieuwe schooldag naar school ............................... Ik haat die Nutella-reclame!!!

Ik sta op om Piene naar het station te brengen maar ze ligt met een 'ik heb zo'n pijn in mijn buik' gezicht op de bank. Ik ben niet zeker of die griep-vaccinatie een goed idee was. Echtgenoot stapt inmiddels ook het huis binnen met wallen onder z'n ogen waarover ie struikelt en hij wil alleen maar naar bed. Die night-shifts zijn vreselijk iedere week. Inmiddels wil andere dochter-lief wel even naar de bus gebracht worden want het regent (en ik kan haar nooit brengen vanwege het feit dat ik Piene altijd naar het station moet taxiën en dus voel ik me schuldig). Intussen probeer ik de jongens uit bed te krijgen. Olav is nog niet zo'n probleem maar bij Lennard moet ik toch zon' beetje 6 keer roepen voordat ie opstaat en met een gezicht als 'grumpy' naast z'n broer op de bank gaat zitten. Ik schuif ze ieder een bak cornflakes toe en geef ze snel hun stapel kleding terwijl Karlijn aan het mopperen is dat ze haar schoenen niet kan vinden en dat we moeten opschieten .................... Ik glip in m'n jas en we rijden snel richting bushalte, daar aangekomen blijkt dat we te laat zijn en moeten doorrijden naar school ................... Karlijn belt de jongens om hen aan te sporen zodat ze wel op tijd zijn om naar school te gaan. Als ik éénmaal weer thuis ben loopt Berend als een zombie de jongens te helpen en ik zie aan Lennard's gezicht op 'donder en onweer' dat het er het één en ander is voorgevallen maar ik wil het NIET weten. Het helpt als ik beloof dat we voor de lunch knakworstjes eten (YaY leve meneer Zwan). Terwijl Olav nog mompelt dat ie eigenlijk helemaal niet van worstjes houdt gaan ze op weg......................... 

Gewapend met een boterham met Nutella en een kop koffie verschans ik me achter de PC en denk ik moet een blog-post schrijven maar waarover ...........................

Het Paard van ......................

Neeeeee niet van Sinterklaas. Piene onze 15 jarige dochter wil een paard. Een echt paard. Piene zal vanaf volgend jaar haar school vervolgen in de richting Dierverzorging aan de KTA Horteco in Vilvoorde. Ze is 'gek' van dieren en paardrijden is altijd al haar grote passie geweest. Een eigen paard is natuurlijk haar grootste wens! Goed. Nu ben ik degene die hier thuis tegenwerkt. "Papa wil het ook hoor!!" roept ze bestraffend tegen mij. En ik voel me natuurlijk weer een ouwe zeur. Vooral als Berend zich ook nog eens laat ontvallen: "Het eerste halfjaar zeker niet!" is de koop al bijna gesloten. Maar nee ik trap er niet in, althans niet zo snel. "Zo'n dier moet verzorgd worden hoor" werp ik tegen. "En wat kost dat allemaal niet?? En waar moet ie dan staan onze tuin is 'net' te klein. En wat eet zo'n beest en waar koop je het en en en en en ..................."
Piene ruikt haar kans en binnen enkele minuten heeft ze een website voor de dag getoverd met daarop alles wat je maar kunt bedenken over de verzorging en de kosten van een paard.
"Maar 4.500€ per jaar" zegt ze. Als ik over haar schouder een blik werp op de opgeduikelde website krijg ik zowat een rolberoerte. De aanschaf van het dier, de eerste kosten en alles wat er zo een aanschaf komt kijken komt samen op ongeveer 12.000€. Maar waar willen "ze" dat dier dan stallen?? En moet ik hen er dan elke keer naar toe rijden?? Nee we zijn er zeker nog niet uit ............................... Maar als 's avonds haar zus thuis komt krijgt deze al een hele verhandeling over haar heen over de do's and don'ts van het houden van een paard. Volgens mij heeft ze al stiekem een naam bedacht ..........................

P.S. 12 jaar geleden had ik het onzalige plan gekregen dat ik ook wilde paardrijden. Samen met een groepje vrouwen uit de buurt zijn we naar de nabijgelegen manege getrokken. Heerlijk leek het me, rijden op zo'n dier dat naar je luistert, wind door de haren .......................... Groot was de teleurstelling dat paarden niet bij voorbaat luisteren. Dat paarden bang zijn voor alles en dus bij het minste of geringste geritsel op hol slaan en het liefste allemaal tegelijk. Daarboven op kwam nog het feit dat ik galop veel te hard vond gaan, niks wind door de haren IK WIL ER AF EN WEL NU!!! En dus liet ik me van een galloperend paard vallen. Gevaarlijk natuurlijk. Lesgeefster hardstikke boos op mij en ik ben er nooit weer terug op gegaan. Ik heb het dus helemaal NIET op paarden.

Mexicaanse Griep!

Het is vandaag een vrije-dag. Wapenstilstand van de 1e wereld-oorlog. Lennard heeft deze morgen opgezocht welke 6 Koningen België heeft gehad (ik wist niet eens dat het er 6 waren). Hij kwam vertellen dat de voorlaatste Koning geen kinderen had en dat zijn broer prins Albert de Tweede koning werd toen Boudewijn overleden was. Waar haalt ie het vandaan. Berend is nu met Karlijn Piene en Lennard een Mexicaanse griepprik gaan halen. Omdat het een vrije dag is houden de artsen hier een soort prik-sessies zodat ze de reguliere dagen niet overbevolken. Het was hier deze week een heel gedoe in de media omdat de ploeg-artsen  hadden besloten dat de 3 voetbal ploegen die Europees voetbal moeten spelen tot een risicogroep behoren en dus voorrang krijgen. Hoezo voorrang voor ambulanciers, verpleegkundigen en kleine kinderen?  Al met al een hele consternatie. Hier in huis is de vaccinatie ook onderwerp van gesprek. Want Olav hoeft 'm niet. Hij behoort niet tot één van de risicogroepen. Dat betekende gesprekken over doodgaan en vreselijke griepuitbarstingen. Lennard wilde wel ruilen met zijn broer want hij gaat liever dood dan dat ie een prik moet .............. Toch maar niet en dus zijn Berend, Karlijn, Piene en Lennard vertrokken voor de inenting. Lennard onder voortdurende herhaling dat het echt niet pijn doet en dat iemand uit de klas van Piene ''hem" ook al heeft gehad en dat hij zegt dat het geen pijn doet (en dat moeten we dan maar geloven) Ik heb in iedergeval drie coldpacks klaar gelegd voor het geval dat het toch meer pijn doet als verwacht.
"Hoe lang is die naald eigenlijk?" vroeg Lennard nog even op de valreep voordat ze vertrokken.
"Toch niet zo'n grote dat ie er aan de andere kant van m'n arm weer uitkomt hè?"

Vandaag Gestart!!

Vandaag heb ik me dus bezig gehouden met de eerste opzet van deze blog. Natuurlijk moet het allemaal nog groeien en ik moet nu echt naar het gezin want ik zit al weer veel te lang achter m'n schermen. Hopelijk krijg ik geen writersblock alleen al van de zenuwen ..................... we zullen wel zien.

Over Mij en de Rest

Tien jaar geleden is ons gezin verhuisd van Nederland (Noord-Nederland om precies te zijn van uit Hippolytushoef) naar België. Ons gezin bestond toen uit Karlijn (inmiddels 17 jaar) en Piene (inmiddels 15 jaar). Hier in België hebben we nog twee zoons gekregen. Olav werd geboren in 2000 en Lennard vervolmaakte het viertal in 2001. Sinds we kinderen hebben ben ik thuis gebleven om voor de kinderen te zorgen. Dat was voornamelijk vanwege praktische redenen. Berend heeft altijd in de 'vliegwereld' gewerkt en heeft dus altijd 24 uurs diensten gedraaid. Omdat ik verpleegkundige was was dit moeilijk te combineren. De beslissing was dus snel genomen. Ik kan niet volmondig zeggen dat ik het altijd even leuk vind. Het huishouden doen is zeker geen hobby van me. Maar de kinderen heb ik altijd als prio één gezien en dat is waar je het voor doet! althans ik.

We wonen in een klein dorp. België en Nederland verschillen nogal dus dat zal regelmatig aan de orde komen. Verder hebben we een hond Bruno (nee hij is niet bruin), een kat (Jappe) en een huisrat ( Eddy -Wally is helaas al heengegaan van ons).
Onze dagelijkse beslommeringen en rariteiten zullen wel aan bod komen zeker:)