zaterdag 12 december 2009

Vriendjes en nog veel meer .............................


Toen ik de reactie las over 'het vriendje' bedacht ik me dat dat inderdaad het moeilijkste is van 'opvoeden'. Het laten ervaren en het laten 'gaan' van je kinderen. Nu ben ik een behoorlijk 'vrije' opvoeder. Er kan en mag veel.  Vermits zij zich ook aan de spelregels houden en vreemd genoeg doen ze dat aardig. Mijn kinderen vertellen veel. Ook al zijn het minder leuke dingen, ook al zijn het hun miskleunen en misstappen ze komen er mee. Toch vind ik al die 'vriendjes' geschiedenissen een moeilijk issue. Ik kan mij inderdaad niet te veel bemoeien, ik mag mij niet te veel mengen.

Soms is het tenenkrommend. Eén ding heb ik altijd geprobeerd en dat is hen duidelijk maken dat ze zichzelf belangrijk genoeg moeten vinden in de relatie. Dat ze voor zich zelf 'mogen' eisen. En niets deed me harder lachen dan toen Karlijn vorige week 'verwikkeld in een ruzie met vriendje' heel hard riep: Hé, we zijn hier niet onder Napoleon hè, ik heb zelf ook nog een mening hoor.ge denkt toch niet dat ik later alleen maar ga lopen kuisen en koken wel? Niet met deze hier sè!!
Applaus!

Het gekke is dat Piene juist degene is die het meeste voor zich zelf op komt hier thuis, het meeste eist, het eerste vraagt en soms het hardste roept. Maar in haar nog prille relatie is dat anders. daar heeft ze nog niet zo geleerd om voorzich zelf op te komen. Ze is bang om afgewezen te worden. Bang om alleen gelaten te worden. En dat is wat ik haar graag nog zou leren ......................... eigenwaarde in haar relatie!

Dat ze het waard is!

1 opmerking:

  1. veel jongeren zijn bang om "er niet bij te horen" en doen daarom soms dingen waarvan ze de rest van hun leven spijt hebben.
    Ik probeer de jongeren waarmee ik soms in contact kom altijd duidelijk te maken dat alles wat ze nu doen van invloed is voor hun toekomst, maar in feite is het hun leven en daarom bemoei ik me er verder niet mee.

    BeantwoordenVerwijderen