Onze jongen

We hebben dus DE test laten doen. Olav was bijzonder nerveus en voelde het als een goed/fout test. ook bij herhaling uitleggen dat het daar niet om ging hielp niet echt. Gelukkig kende hij het CBO al een beetje en toen ie daar aankwam was ie al een beetje geruster. 

De uitslag van dit alles is geheel andere koek. Olav heeft een enorme Performale/Verbale kloof. Chaos is zijn deel en routines kent hij eigenlijk niet. Nu is het vervelende dat ik ook zo in elkaar steek. Ik kan mij niet zetten tot routines. ik kan ze ook heel erg moeilijk aanleren en blijven volgen. Als ik een werkbaar systeem heb maar er wijkt iets af van het patroon dan is de gehele routine uit het lood en ver te zoeken. Met andere woorden ik schep nu niet bepaald de juiste omgeving voor hem. En ik moet dus echt mijn best gaan doen om voor hem goede voorwaarden te scheppen.

Gelukkig ziet Ilse de kinésiste het allemaal nog zitten en zij zal samen met de school gaan proberen om een werkbaar plan voor Olav samen te stellen. Iets waaraan gelukkig iedereen bereid is om mee te werken. Vooral ook de school. Daarvoor zijn we hen echt heel erg dankbaar.

Vandaag bedacht ik mij eens dat er natuurlijk wel wat op het web moet zijn geschreven over dit fenomeen. En na een google: kreeg ik verschillende 'hits'. Ik begon te lezen en mijn mond viel open. Het was wederom alsof ik mijn eigen kind zag:

• Het kind heeft moeite met routine. Alles moet steeds opnieuw verteld worden (wassen, aankleden, bed opmaken, …).
• Het kind is niet in staat zelf zijn rommel op te ruimen in de speelruimte, slaapkamer, kleerkast, …
• Het kind is vergeetachtig en verstrooid en voert opdrachten bijgevolg niet uit.
• Het kind is vaak boos of verdrietig. Het begrijpt namelijk wel wat het moet doen maar krijgt het niet uitgevoerd en het eindresultaat valt tegen. Het kind valt zichzelf tegen. (= chronische boosheid)
• Het kind rekent langzaam.
• Het kind heeft problemen als het moet handelen in groepsgedrag.
• Een hoge mate van drempelvrees. Alles wat nieuw is zorgt immers voor problemen, dus nieuw wordt synoniem voor bedreigend.
• Het kind gaat blokkeren als het niet kan omgaan met een nieuwe situatie.
• Het kind is onhandig, blijft bijvoorbeeld glazen omgooien aan tafel.
• Het kind ontwikkelt tics.
• Bij het schrijven begint het kind halverwege de regel of de bladzijde.
• Het kind heeft een laag zelfbeeld ('ik doe dat niet want ik ga dat toch niet kunnen').
• Deze kinderen zijn vaak angstig, wat zich ook manifesteert in een veelheid aan nachtmerries.
• Het kind is extreem visueel ingesteld.
• Het gedrag van een dergelijk kind kan leiden tot de diagnose ADHD, Asperger, dyslexie, terwijl er alleen maar sprake is van een V/p-kloof.
• Een kind met een v/P-kloof kan zeer goed imiteren wat het ziet en wordt daarom niet ontdekt. Omdat het verbaal zwakker is, wordt het vaak ook als een jonger kind aangesproken en wordt het voortdurend onderschat. 65% van deze kinderen wordt niet ontdekt. Hun gedrag vertoont gelijkenissen met dat van een kind met autistiform gedrag.

 Maar het maakte me ook boos. Want hebben wij als ouders aan de vorige school niet bij voortduring laten weten dat er iets aan de hand was en hebben zij dat niet systematisch onder de mat geschoven? Net zolang totdat de boel escaleerde en de leerkracht ons zelfs wilde doen geloven dat ons kind 'nodig' aan de pilletjes moest. Niets is minder waar. Met een goede begeleiding had hij prima daar op school kunnen blijven en hadden we niet al dit gedoe moeten meemaken. 

Ik hoop echt dat wij nog op tijd zijn veranderd en dat we het tij ten goede kunnen keren. In iedergeval zijn we op de goede weg. Jammer genoeg blijven wij achter met een schuldgevoel.