Wel raar!

Dit jaar zouden we dus maar met z'n vieren op vakantie. alleen de jongens en wij tweeën. Karlijn bleef bij haar AS en Piene was ook onder gebracht bij de BF. We hebben er echt wel van genoten alhoewel die twee knapen je natuurlijk lekker bezighouden. Ruzieën kunnen ze al de beste dus de  autoritten waren in iedergeval als vanouds. De gïtes de we dit jaar hadden besproken waren een beetje anders dan anders en hebben ons in ieder geval niet teleurgesteld. Bij de boerderij van Pam konden de jongens naar hartelust zwemmen en spelen met de dieren. Alhoewel Berend toch wel een beetje benauwd werd toen hij 's morgens bij het wakker worden Candy naast zijn auto zag staan .....................

De jongens vonden het er helemaal top. Olav kon zijn Engels oefenen en Lennard was al snel vriendjes met de schuwe Shaddow. Pam was een prettige host. Ze liet ons onze gang gaan maar was ook bereid tot een praatje. Natuurlijk hebben we ook nog kunnen genieten van wat voetbal want de WK was immers nog steeds gaande. Karlijn hield ons op de hoogte met een verslag uit Breda alwaar ze live de wedstrijd op een scherm heeft gekeken.

                                      

Onze tweede plek was een oude verbouwde watermolen. Hij was niet langer ingebruik maar de eigenaar heeft hem toch zo veel mogelijk in oude glorie weten terug te brengen. Dit was werkelijk een TOP lokatie. De jongens vermaakten zich met spelen in de rivier. Bouwden dammen, gingen vissen of waren op onderzoek in de buurt. We kwamen allemaal heerlijk tot rust en genoten iedere dag. Het 'grote' verlies was natuurlijk wel even de finale van de wk en Lennard was echt tot tranen geroerd. De afgelopen weken was hij helemaal opgegaan in de voetbal gekte (iets waar hij voordien nog nooit naar gekeken had)

                                     

Natuurlijk hebben we onze meisjes gemist. natuurlijk hebben we heeel veel ge-sms-ed, was de telefoon rekening hoog en hebben ze allebei zo hun ups en downs gehad. Toch is alles heel erg goed gegaan en we waren allemaal blij om elkaar weer te zien ............................. Karlijn had nog maar weer eens een taart gebakken bij wijze van welkom.

                                      

En Bruno was eigenlijk ook wel weer blij om ons weer te zien. Alhoewel ik de indruk had dat hij de eerste dagen zijn speelmaatje een beetje miste.