vrijdag 29 januari 2010

En dat ga jij gratis doen?? Zomaar?? Voor niks?

Afgelopen woensdag ben ik naar het SociaalCentrum in Mechelen geweest om daar eens te praten over mijn ambities om aan de slag te gaan als vrijwilligster. Ik kreeg allerlei aanbiedingen van koffie schenken tot naar het zwembadgaan met een gehandicapte. Toch zoek ik meer iets wat me in staat stelt om meer mensen te leren kennen. En dus bleven er uiteindelijk vier verschillende 'jobs' voor mij over. Werken in de winkel voor kansarmen, lesgeven aan allochtone vrouwen, helpen bij het samenstellen van voedselpakketten en administratief werk voor een VZW. Ik zal er uiteindelijk één uitkiezen en daar eerst maar eens mee beginnen. Het was voor mij een positief gesprek en ik kwam er dan ook vol energie vandaan. Eénmaal thuis heb ik het samen met Piene overlopen. Ze begrijpt volkomen waarom ik dit wil doen. In tegenstelling tot Karlijn die zich afvroeg of ik dit dan 'gratis' ga doen en waarom ik geen betaalde baan zoek (dit heeft een aantal redenen nl dat ik met mijn 18 jaar thuis niet echt een goede kandidaat ben voor de arbeidsmarkt en dat de Belgische staat een buitengewoon vreemde manier van rekenen heeft als het aankomt op echtgenotes van internationaal ambtenaren). Ik zou dat nooit doen, als ik werk moet me dat geld opleveren zegt ze intussen bladerend in een 'Volvo-magazine'. Een 'uitleg' mijnerzijds over 'voldoening' en andere diepere bedoelingen rondom mijn duik in het diepe wordt enigzins rologend aanvaard. Het komt duidelijk niet over. Onze standpunten verschillen. En ik realiseer mij dat mijn dochters op weg naar volwassenheid zijn en leren om eigen opinies te hebben die duidelijk kunnen verschillen met de mijne.

as Maandag heb ik een vervolg gesprek.

dinsdag 26 januari 2010

Heel Erg Vies!!


Hadden we dus twee weken geleden 'De Mannen' van de ruimdienst hier al gehad. Maar de verstopping was nog steeds niet opgelost En dus zaten we nog steeds met brullende gootstenen. Het Beest heeft zich ergens onder ons huis verstopt en zal gelijk een slechte horror-movie plotseling uitbreken. Wij weten dat 'knflook' of 'houten kruizen' daartegen echt niet opgewassen zullen zijn. Dit weekeinde leek het te verergeren en dus kwamen ze gisteren weeral 'De Mannen'. Lennard leeft op als er iets te doen valt, met z'n handen in zijn zakken volgt hij z'n vader en 'De Mannen' op de voet en komt mij regelmatig uitslag brengen over de vorderingen. Inmiddels hebben 'De Mannen' zich onder het huis verschanst en vonden een enorme verstopping. Dan plots horen we een luid geluid en borrelend komt het monster ons tegemoed. Lennard is ooggetuigen en schreeuwt z'n vader toe dat het 'hier allemaal overstroomd' en Berend probeert 'De Mannen' te roepen maar die zijn en onder het huis en zo'n 8meter verwijderd dus het duurt even voordat ze horen wat er gebeurt. Langzaam wordt ons duidelijk dat we nu letterlijk in de shit zitten. De gehele bijkeuken is overgelopen met een grijzige, stinkende, schuimende massa ............. ik ga verder kijken waar er nog meer ellende is ............. ook de keuken pompbakken zitten vol ................ erger nog ook de wc is volledig voorzien van dit goedje. 'De Mannen' blijven zich verontschuldigen en voelen zich zichtbaar ongemakkelijk met alle rommel. Er valt niets anders te doen dan de zooi op te ruimen.

Doet me wel denken aan Herman Finkers: Glanerbrug heeft kabeltelevisie, wanneer Glanerbrug riolering krijgt is nog niet bekend. Wij leven nog in de middeleeuwen!

maandag 25 januari 2010

Moet allemaal niet te lang duren!


'Het moet nu maar eens over zijn' dat was wat de klastitularis letterlijk tegen onze dochter zei. Ze was vijf maanden daarvoor vertrokken naar Italië voor een uitwisseling. Ze had erg veel moeite om opgenomen te worden in het gezin met de dokter en de advocate die weinig tijd vrij konden maken voor het gezin. Toen de opa haar aanrandde hebben we haar terug gekregen en het was een 'gebroken' meisje. Ze kreeg therapie maar vanuit school was er nauwelijks begeleiding. en dat terwijl Karlijn er toch alles aan deed om de school vol te houden. Omdat ze haar volledig negeerden ging ze zich tegen school verzetten. Spijbelde zelfs. hiervoor moest ze  een namiddig blijven en kreeg als strafschrijfwerk: waarom heb je gespijbeld.Ze heeft zitten huilen boven het witte vel en kon niets schrijven .................. weeral onbegrepen. Na 3 maanden vonden ze op school dat het maar eens gedaan moest zijn met al die 'flauwekul'. Inmiddels zijn we ruim 2.5 jaar verder en nu pas kunnen we zeggen dat ze 'beter' is en dat ze zich eruit gevochten heeft. Wat een ellende en wat een onbegrip. Ze heeft haar jaar vorig jaar niet kunnen halen ook vanwege een terugval .................. nooit hebben ze er op school rekening mee willen houden. Nooit hebben ze op school hulp geboden. Ik begrijp die mentaliteit niet. Keihard en ongevoelig. Ik heb me verstopt al die tijd. Voelde me niet sterk genoeg om de mensen te zien die niets begrepen van wat wij allemaal doormaakten. Niets is erger dan je kind iets dergelijks te zien doormaken terwijl jij metal je liefde en aandacht er NIETS aan kunt doen!

Ik ben redelijk bitter geworden door de afgelopen jaren maar ik voel dat het tijd om door te gaan ...............
vervelende gedachten en bitterheid maken plaats voor nieuwe plannen en dat voelt goed!

zaterdag 23 januari 2010

Ik heb het gedaan!!!!!


Echt ik heb het gedaan ....................... ik heb zojuist een e-mail verstuurd naar het lokaalplatformvrijwilligerswerk in Mechelen. Ik wil iets gaan doen en ik denk dat ik genoeg kwaliteiten heb om iets anders te doen dan alleen maar thuis wachten tot de kids weer retour zijn en manlief zijn prakje verwacht (Hubby is trouwens een zeer goede kok dus ik heb niks te klagen!)

Ik zat natuurlijk te trillen op m'n bureaustoel en ik ben echt heel erg nieuwsgierig wat hieruit gaat komen maar ik heb er gewoon zin in. Ik heb bij het begin van het jaar niet echt een 'goed voornemen' gehad omdat ik altijd zo'n gevoel van 'falen' heb als iets niet is gelukt. Maar vandaag was ik plotseling heel erg constructief. En dus schreef ik een mail en nu komt het vervelendste ................. afwachten.


wordt vervolgd .....................

donderdag 21 januari 2010

Sjid and disaster!


Gisteren was een absolute rampdag. Ik stond al op met een rotgevoel en wist dat dat die dag niet meer zou veranderen.
De dames hebben hier al weer dagen een strijd omtrent kleding en accesoires. Zo ook deze morgen. Maar ik probeerde het me niet aan te trekken en hield het hoofd nog koel. Na de schoolrun (Piene naar het station en Karlijn naar school) kwam ik thuis en voelde me zo moe dat ik per direct in mijn bed dook. Berend had om 11.15 uur een afspraak bij de dokter en zou daarna door rijden om de meisjes op te halen Krijg ik om 12.30 uur een telefoontje: ze hebben een ongeluk gehad. Gelukkig niet al te veel schade alleen een geknakt ego...................... 
Ik voel me misselijk worden en ga retour naar bed. Lennard kan het niet laten en komt regelmatig even kijken hoe het met me is (mede om te informeren of we nog wel tompelpoezeren gaan maken). Nadat ik in een bodemloze slaap zakte schrok ik plots wakker en hoorde een gerommel van jewelste in de keuken. Blijkt: de boel zit weer verstopt weeral een overstroming ............. aaaaaarrrrrgggg mag ik weer naar bed???? 


Ik voelde me met de minuut slechter worden en het eindigde in een giga huilbui waar geen einde aan leek te komen. Manlief ging echter stug door en ik probeerde nog een maaltijd te preparen terwijl ik mijn pols verbrande (flinke blaar). 


Als kers op de taart kwam Karlijn nog even vertellen dat vriendjelief onderweg was naar de spoed (de gehele avond blijven we in spanning maar gelukkig valt het allemaal mee)


Dagen als deze moet je maar niet te vaak hebben want dan kun je de 'Toko' beter sluiten .............. 


PS 's Avonds realiseerde ik mij dat ik Lennard had beloofd om samen tompoezen te gaan maken en dat ik dat dus alsnog vergeten ben :((( Ik zal het in het weekeinde goed moeten maken met hem.

maandag 18 januari 2010

KlepjesKleptomaan


We hebben een nieuwe afstands bediening in huis. met bijgevoegde DVD speler natuurlijk. Maar die is niet zo interessant. De afstandsbediening lokt. En niet zozeer vanwege knopjes of vanwege z'n functionaliteit ............ neeeeeeeeee het is het KLEPJE. Het batterijklepje dat daar natuurlijk niet voor niets zit maar dat maakt dat je niet bij voortduring een afstandsbediening van de tafel pakt waarbij de batterijen op tafel blijven liggen.DAT klepje dus. Ik weet wie ze steelt. Ik heb 'm alleen nog nooit op heterdaad kunnen betrappen. Maar erger nog ik weet niet waar ie ze laat. Ze verdwijnen als sneeuw voor de zon. Erger nog "HIJ" weet ook niet dat ie het doet., hij herinnert het zich niet eens. En dus weet hij ook niet waar ie ze laat. Als wij ooit nog eens gaan verhuizen vinden we ze terug. Maar tot die tijd doen we het zonder en met plakband voor zo lang dat houdt.

zondag 17 januari 2010

Het weer!

Jammer toch dat die sneeuw weer weg is. Ik bedoel we hadden met z'n allen zoveel te zeuren. Het was een nationale uitlaatklep. Zal mij niks verbazen als het aantal extreme geweldsdelicten in de komende weken extravagant zal stijgen. Die sneeuw was een uitkomst!! Ten eerste omdat je al op je bek ging nog voordat je je pad had verlaten ( nee hubby had het pad niet schoongemaakt vraag maar aan mijn schoonzus!) maar ook omdat je zo heerlijk te keer kon gaan in het verkeer. De wegen waren spekglad omdat de gemeente echt geen idee had waar of ze dat strooizout ook weer hadden opgeslagen. Gelukkig hadden ze dat op 8 januari nog gevonden nadat ze de kerstboom verbranding hadden gehad. Gunst lag het hier?! Dat de dooi toen al had ingetreden mocht de pret van het strooien niet drukken. en dus zat ik 'smorgens vroeg achter een strooiwagen ........... weer een heerlijke ontlading! Dan nog maar te zwijgen over die mensen die al of niet veel te hard of veel te langzaam reden. Schuivers die zonder richting aan te geven voorbij stormden. Ik hou van de sneeuw!!

Jammer genoeg duurt het nog even voordat de lente komt (gelukkig toch nog wat te zeiken).

vrijdag 15 januari 2010

Is ie het nou of is ie het niet .............

8 januari zijn Hubby en ik naar het Centrum voor Begaafdheidsonderzoek in A'werpen geweest. We hebben daar een intake gesprek gehad met prof Tessa Kieboom.. We hebben onze hele story kunnen vertellen inclusief natuurlijk de moeizame periode waarin we momenteel zitten met Olav. Al met al een heel duidelijk en prettig gesprek. Afgaande op onze verhalen leek het haar ook van belang om te bezien op welk niveau Olav zich moenteel bevind. Dit zullen ze gaan testen dmv zijn didactische level te bepalen. Er zal allereerst worden getest op leerjaar 5 halverwege. Wanneer deze testen zijn gedaan zullen Berend ik de uitslag bespreken met hen en daarna zullen we een traject kunnen uitstippelen tav zijn verdere schoolverloop. Ik zal zijn zorgjuf en leerkracht op de hoogte brengen van de vorderingen binnen het onderzoek. Wat vooral erg prettig is dat het CBO ook instaat voor begeleiding in het verdere schoolverloop van Olav. Dit betekent dat zij kunnen helpen met bemiddelen en met het begeleiden van zijn toekomst. Ook naar Olav toe kan er begeleiding zijn als hij hieraan behoefte heeft. Kortom we hebben het gevoel op de juiste weg met hem te zijn. Bij zijn kiné gaat hij ook erg vooruit en hij maakt prima vorderingen. Iets wat wij ook hier in huis aan den lijve ondervinden. Hij vind langzaam zijn balans terug en dat heeft een positieve uitwerking op het hele gezin. We vinden ons evenwicht weer terug ...........

dinsdag 12 januari 2010

Huishouden en andere fijne bezigheden


Net als velen heb ik een pesthekel aan mijn huishouden. En dus is het vaak een zootje hier. Nu hb ik ook een goede smoes want met 4 kids, een hond, een kat, een rat, een hubby EN mijzelf is het ook nogal druk hier in huis. Nu komt daar nog bij dat Berend ook veel thuis is. Door zijn shiften is hij soms ochtenden, soms middagen en soms zelfs hele dagen thuis (in geval van nachtdiensten) en dus hebben we ook nogal wat tijd samen en dan is het ongezelli om als Mien Dobbelsteen door het huis heen te 'slaven en te sloven'. En dus stapelt de rotzooi zich op en zijn de stofpluizen met grote regelmaat onder de bank te vinden. Maar een nieuw jaar geeft weer nieuwe kansen en toen ik de website van 'Remember The Milk' tegen kwam dacht ik dat dit weer eens een goed moment zou zijn om mijn hobby voor lijstjes weer eens op te nemen. Remember the Milk geeft je de mogelijkheid om allerei soorten lijsten aan te maken waaronder dus een huishoudelijke weeklijst. Je kunt het éénvoudig uitprinten en met een afstreeplijst werk je eigenlijk nog veel lekkerer (althans ik dus wel). 


Je moet wel ff een accountje aanmaken maar als je dat doet met een gmail kun je die zelfs nog verbinden aan je mailbox wat het geheel ook nog weer gemakkelijker kan maken. In instellingen maak je een nieuwe lijst aan en die kun je dan voorzien van alle taken. Ga iedere ruimte van je huis na en maak voor iedere ruimte de taken die je moet doen. Je kunt nu deze taken een frequentie toekennen. Rechts is een box waar je aan kunt geven of je de taak wilt herhalen na 1 dag, 3 dagen of bijvoobeeld 1 maand. Ook kun je het aan data koppelen. Dan kun je zien per week wat je moet doen. Kom je tijdens het werken nog meer taken tegen dan kun je die zonder moeite toevoegen. Je kunt de lijst printen of gebruiken vanop de site. Als je een taak aanvinkt en op  'c' (complete) drukt geef je aan dat je de taak hebt volbracht en dan verplaatst deze zich naar de eerst volgende keer dat je het hebt .geplanned.  Kijk eens wat rond op de site want er zijn legio mogelijkheden om je lijsten te koppelen aan eender welk netwerk. Van Gmail tot twitter. Ik ga het alvast proberen en zal een update verzorgen om te zien of het ook daadwerkelijk lukt om het vol te houden. 


Het is het proberen waard!

maandag 11 januari 2010

Verloren Maandag


Soms ontgaan me de feestdagen. Gewoon omdat ik er niet aan gewend kan raken, zelfs niet na 10 jaar. Omdat sommige dingen nu eenmaal niet in je roots zitten gebakken. Zo weet ik nog steeds niet wanneer het de dag van de Koning, de dag van Vlaanderen of zelfs maar de verjaardag van Koningin Fabiola is. Wij hebben dus de afgelopen jaren regelmatig voor een dichte Delhaize gestaan: Gesloten Wegens Feestdag. In Nederland heb je dan weer Koninginnedag en een tweede kerstdag die hier niet gevierd worden. Op die dagen voel ik me altijd een beetje verloren. Beetje een feestdag gevoel maar dan in je eentje want niemand 'feest' met je mee. Winkelen op 2e Kerstdag voelt nog steeds vreemd. Beetje alsof ze m'n verlofdag hebben ingetrokken.Maar vandaag ontging mij dus bijna verloren maandag. Gelukkig maar dat ik in Blogland vertoef en dus las dat dat vandaag is .............. fluks richting google om het maar eens op te zoeken. En Wiki bood uitkomst:
Verloren maandag of Verzworen maandag (Frans lundi perdu of lundi parjuré) is een Vlaamse traditie, over het algemeen op de maandag na de zondag na Driekoningen.
En om de traditie compleet te maken je behoort dan appelbollen of worstebrood te serveren .................. zal dus maar snel naar de bakker!

donderdag 7 januari 2010

Gelukkig is m'n Bakugan nog droog!



Berend was gaan wandelen met Bruno. Olav en Lennard natuurlijk mee. En zoals ze iedere avond doen ......... slootje springen over de beek. Maar omdat die nu bevroren is kunnen ze er ook op stappen. Stappen wel, LOPEN niet. Nog voordat Berend Lennard kon waarschuwen zakte hij al door het ijs. Toen hij thuis kwam was ie natuurlijk koud en koud en héél erg koud!

Tussen de tranen door kon ie alleen maar uitbrengen: Gelukkig is mijn Bakugan nog droog!

woensdag 6 januari 2010

Helemaal vergeten .......................


Natuurlijk heb we dit jaar een kaartje gestuurd. Met de beste wensen ............... natuurlijk!

dinsdag 5 januari 2010

Huiswerk Olav


Olav had vandaag huiswerk over het herkennen van gevoelens en uitdrukkingen ........................
En dus maakten we een collage!

zondag 3 januari 2010

Knutsels!!


Omdat Berend een  knutselboek van GeronimoStilton heeft gekocht voor Lennard zit ik dus midden in een knutselspree. Ik bekijk alles in mijn huishouden door een 'knutselbril' Doosjes worden flitsers en dopjes worden buttons. Whatever! Inmiddels is de eerste knutsel gereed. Een fototoestel! Ik geloof dat Lennard alleen het rode knopje heeft geplakt en dat de rest van het gezin de overige onderdelen heeft voorzien. Het wordt zo wel een leuke gezinsbezigheid natuurlijk. Behalve Berend want die heeft een hekel aan knutselen .........................

zaterdag 2 januari 2010

Hopeloos achter-de-feiten-en-de-meute aan lopen!!


Lees ik alweer van een blogger die gaat stoppen ............................ Ik loop dus hopeloos achter. Ik ben net begonnen. En dacht iets leuks te hebben gevonden ................... al snel had ik ook een voorkeur voor andere bloggers .................... maar die schijnen er nu één voor één mee te stoppen. Ik wordt oud denk ik ..................... pakt haar breiwerk, neemt haar poes op schoot en zoekt driftig naar een schommelstoel in de Ikea kataloog.