dinsdag 30 maart 2010

Kogel is door de kerk!

Gisteren zijn de jongens naar hun nieuwe school geweest voor een dagje 'proefdraaien'. Halverwege de dag belde de directrice al op dat het zo goed meeviel. Dat onze jongens heel erg goed in de groepen vilene en dat we ons geen zorgen hoefden te maken om de gehele groepsdynamiek. Toen we om 4 uur een gesprekje kregen met hun nieuwe begeleiders waren deze ook zo positief en enthousiast. ze zien het helemaal zitten. En dus was het nu de grote vraag hoe zouden de twee kanjers het hebben gevonden. Ik heb nog nooit zulke enthousiaste kids gezien de afgelopen periode. Beiden waren vol verhalen en voelden zich al zo goed thuis. Dus toen we hen vertelden dat de begeleidsters hadden voorgesteld om deze donderdag al te beginnen kwam er een volmondig: JAAAA uit hun monden.

Niet tegenstaande al deze positieve dingen komen er nu twee zware dagen. Het vertellen op de school was alleszins al een hele pittige stap. Het team had dit niet verwacht en ook niet zien aankomen. De leerkracht van Olav zei zelfs: ik had het idee dat hij zich de laatste weken veel beter ging voelen. Dat dat misschien kwam omdat wij hem duidelijk hebben gemaakt dat er niets met hem aan de hand is maar met de school en dat we op zoek waren naar een andere oplossing dat zal hij wel nooit begrijpen denk ik. Maar voor de jongens zelf zal het allemaal ook niet meevallen om afscheid te gaan nemen van een klas waarin je al zo lang zit.


Deze namiddag zullen de jongens trakteren omdat morgen de vastenvoettocht is en er dus niet echt tijd en ruimte zal zijn voor een afscheid.

We vertrouwen er op dat dit echt de juiste oplossing is!

zondag 28 maart 2010

Weekend bezigheden!



En weer is er bijna een weekend voorbij!
Plantjes gezet, pizza gebakken en een tent gebouwd!

En morgen wordt het een spannende dag!

dinsdag 23 maart 2010

Ik bemoei me er niet zo mee!

Wat is dat toch? Van die ouders die meegaan als het 'ik maak het uit' gesprek gaat plaatsvinden. Ik heb het nu al een paar keer gezien en ik begrijp daar echt niks van. Ik begrijp de kids niet: ik bedoel ik had toch echt de hulp van mijn moeder niet nodig als ik in een dergelijke omstandigheid verkeerde. Maar ook de ouders begrijp ik niet. Natuurlijk hebben onze dochters het van beide kanten mee gemaakt. Zijn ze zowel de verliezer als de winnaar (voorzover je daarover kunt praten) geweest maar nooit echt NOOIT heb ik me daarmee bemoeit. Dat willen ze gelukkig ook niet.

Wat gaan die ouders doen? Mee op sollicitatiegesprek? Het huwelijksaanzoek orchestreren? Aanwijzingen geven als er een kinderwens is?? Hallo het is de bedoeling dat we kinderen 'opvoeden' en ze een beetje wegwijs maken maar het merendeel van de ervaringen zullen ze toch echt zelf moeten 'opdoen'. En of we het nou willen of niet ze zullen niet altijd gelukkig zijn.

Maar da's leven niewaar?

zondag 21 maart 2010

Kunt u dat??

Telefoon gaat over.
"met Ester"
"Dag mevrouw het is met *bliep* van uw bankkantoor *bliep* en hoe gaat het met u op deze prachtige zaterdagmorgen?"
"Prima meneer prima en met u?"
"Is meneer thuis" (whot the *bliep* is meneer??)
"Nee, die is op weg naar zijn werk" (*zucht* want ik weet wat komen gaat)
"Oei" (hoor ik daar lichte paniek?)
"Kan ik u helpen misschien?" (er ontstaat twijfel)
"Tsja het is te zien, ik heb een copij van zijn loonfiche nodig. Zou u hem kunnen vragen of hij mij dat kan zenden per e-mail? Kunt u die boodschap overbrengen? Da's niet zo moeilijk toch?" (stel hierbij een toonhoogte voor die een normaal mens alleen aanslaat tegen kleuters of zelfs peuters)

Ik raak in paniek. Een boodschap, email wat was het ook al weer?? Hellllluuuuuppppp

Later als de hubby de mail wil verzenden moet ik 'm helpen de gescande loonfiche te vinden. Hij verstuurd de mail namens mij ...................

Waarom denken sommige mannen dat ik stupide ben?

zaterdag 20 maart 2010

Nee toch?!

Ik dacht dat ik 'm goed verstopt had. de weegschaal bedoel ik! Maar gisteren heeft één van de dochters hem terug gevonden en stond 'ie' dus in het midden van de badkamer. schreeuwend: "stap op mij stap op mij". en hoewel ik voorvoelde dat ik dat dus beter NIET kon doen deed ik het toch en ik schrok me rot. Ik bedoel ik had mezelf toch echt 4 kilo lichter gedacht dan DIT.

Ik val stil ...............................

vrijdag 19 maart 2010

Tranen...................

en dan zo maar plotseling zijn er tranen. Zomaar. en zo veel. Ik voel het zout in mijn mond. Af en toe kan het niet meer met woorden en dan worden het tranen. Muziekske erbij en ik ben "lost". Tis maar voor even hoor. Ik zal er niet te veel over zagen. Als de tranen zijn gedroogd ga ik gewoon weer verder.

woensdag 17 maart 2010

Beetje druk en hectisch!

Eigenlijk zijn er zo van die dagen dat het druk en hectisch is. Niet zozeer in het 'doen' maar meer in mijn denken. Het ligt 'm er vooral aan wanneer ik niet in staat blijk om een juiste beslissing te nemen. Wanneer ik ga vastlopen en in cirkeltjes ga draaien. Druk zijn maar dan met niks is het eigenlijk! Daarnaast passeren hier natuurlijk ook de gewone dingen de revue en dat alles maakt mijn denken tot een chaotische soep en dus weet ik het dan gewoon ff niet meer.

Een opsomming:
1. Olav zijn situatie wordt er niet beter op. De kinesiste heeft ook met het CBO gesproken en eigenlijk adviseert zij ons ook om naar een andere school uit te kijken. volgende week zullen we er enkele gaan bekijken waaronder: De Freinetschool in Mechelen en de Leefschool in Koningshooikt. Dit alles zal een heel praktische verandering geven voor iedereen binnen het gezin. Er werd zelfs al geopperd om een 3e auto aan te schaffen zodat Karlijn haar zus naar de trein kan brengen.

2. Er heerst een maag/darmvirus in het gezin er zijn dus veel krampen en buiktoestanden. Niemand heeft trek in eten en iedereen laat 'scheten' dat het een lieve lust is. Ik ben gelukkig nog steeds gevrijwaard. Maar Karlijn en Piene en Lennard zijn thuis.

3. Na het retour komen van weekend in Helchteren bleek dat Piene wederom haar sleutel was kwijt gespeeld.
"Oh bent u die meneer?! Ja hoor die herinner ik mij nog. Derde keer is scheepsrecht mevrouwtje" en na een betaling van wederom €40 was de kamer weer geopend en bleek dat Piene haar reservesleutel gelukkig goe had opgeborgen in haar kamer (die op slot zat ja) .............................

4. Karlijn heeft haar theorie-examen afgelegd en is gelukkig geslaagd. ja dat was natuurlijk wel weer eens iets positiefs en ze kan nu een voorlopig rijbewijs aanvragen.

Ik denk dat vooral nr 1 de grootste impact om mij heeft. het zien van een kind dat zich niet prettig voelt en dat iedere dag met meer moeite naar school toe gaat is echt heel erg vervelend. Och arme mijn venteke toch!

zaterdag 13 maart 2010

Pissig!

Donderdag.
Vrouw, in de dertig, 2 kleine kinderen, alleenstaand, bijstandsmoeder. Ze is laag opgeleid maar verplicht werkzoekende. Ze wil wel graag werken maar ook zelf voor haar kinderen zorgen. En dus zegt ze vaak nee tegen aanbiedingen. Met als gevolg dat ze een schorsing boven het hoofd hangt. Twee maanden geen leefloon is een ramp!

Vrijdag.
Man, in de veertig, 3 kleine kinderen, getrouwd, goede baan. Zegt werk op om meer tijd aan zijn kinderen te besteden. Hij zal gedurende de komende 4 jaar in ieder geval wachtgeld krijgen. Hij heeft een goede opleiding, prachtig CV en er zullen hem vele banen worden aangeboden ...................

Life is unfair!

dinsdag 9 maart 2010

Impasse!

Na de vreemde testresultaten van Olav is er dus eigenlijk één ding duidelijk geworden. Hij rekent alles uit zijn hoofd uit en maakt daardoor slordigheidsfouten. Daarnaast kan hij niet tegen te veel herhaling en bij verdiepings- stof gaat hij er helemaal voor. Hij heeft een groot ruimtelijk inzicht en is buitengewoon perfectionistisch. Daarnaast heeft hij een brede interesse voor alles wat er om hem heen gebeurd, zowel plaatselijk als op wereldniveau

Ommet Ome Piet te spreken: Wat hebben we nu geleerd:
1. Hij raakt afgeleid bij te veel herhaling, oplossing zou zijn: verdiepings-stof
2. Zijn ruimtelijk inzicht is ver boven het gemiddelde, oplossing zou ook verdiepingsstof kunnen zijn.
3. Hij is meer dan gewoon geïnteresseerd in allerlei zaken om hem heen, hij heeft zichzelf Engels aangeleerd en om zijn interesse te voeden zou hij deel kunnen nemen aan de kangaroeklas die er speciaal voor de meerbegaafden op zijn school.

Maar wat gebeurd er daadwerkelijk???
De zorgjuf wil wel maar zijn Meester werkt hem in alles tegen.dus eerst worden wij ouders op het matje geroepen om iets aan het gedrag van onze zoon te doen! Maar wanneer wij met mogelijke oplossingen aankomen worden wij afgewimpeld: er is immers geen inteligentie-test gedaan.
"Dan kan ik iedereen wel naar de kangaroeles sturen"Aldus de meester. En bij het aanbieden van extra stof mag hij nu de driehoekjes OOK maken .............................

Waarom haal je dat kind niet van school zou je zeggen? En dat is nu precies hetgeen ik mij ook zit te bedenken waarom niet?

Kwoot!

Lennard: "Wanneer mag ik ook eens naar de Spigipaat?"
"Naar dewat?"
Lennard: "Olav gaat toch ook naar van die mensen?"

nvdr: Olav gaat naar de kiné/fysio

maandag 8 maart 2010

Internationale VrouwenDag!

Wat is er toch mis met al die vrouwen die denken dat 8 maart niets met hen te maken heeft? Ik hoorde sommigen zelfs zeggen dat het anti-emancipatie was?? Waarom ik daar anders over denk??

'Once upon a time' heb ik meegewerkt aan de ontvangst van een groep vrouwen uit Benin. Zij wilden zich gaan ontplooien en deel uitmaken van de gevestigde orde. zij wilden zich verkiesbaar gaan stellen binnen hun gemeenteraden en andere plaatselijke volksvertegenwoordigingen. Daar was een heleboel lef voor nodig. En als vrouw moet je je in dergelijke landen voor minstens 500% kunnen waarmaken. Het feit alleen al dat je als vrouw een man zou durven tegen spreken was al een overwinning. Laat staan dat die mannen het zouden accepteren. Wat ik zag was een fantastische groep vrouwen, die zich ondanks het feit dat hun maatschappij daar nog in geen velden of wegen klaar voor was een statement wilden maken. Die zich niet per definitie zouden laten afschepen met 'tradities en geldende normen en waarden'. wij hebben hen in Nederland kunnen laten zien dat vrouwen gelijkwaardige functies hebben en dat de volksvertegenwoordiging belang heeft bij vrouwen die zich sterk maken voor anderen. Vol energie en vol goede moed gingen zij terug gesterkt in het gevoel dat vrouwen en mannen gelijk moeten zijn!

Die ontmoetingen zijn in mijn geheugen gegrift. De kracht en de passie die die vrouwen hadden maakten hen uniek en het feit dat wij hen steunden gaf hen kracht.

DAT is waarom Internationale Vrouwendag van belang is. Niet omdat wij eens verwend willen worden! Daarvoor hebben we al moederdag of zo je wenst secretaressedag. 8 Maart is een dag voor alle vrouwen waar ook ter wereld.

zondag 7 maart 2010

Handelsgeest!!




Ons gezin was een beetje aan het modderen. Nu doen we dat wel vaker en is dat niks nieuws. Maar zo langzamerhand werden mijn jongens behoorlijk lui. De meiden houden hun kamer schoon, ruimen hun kleding op en steken allebei waar mogelijk af en toe een handje toe bij het huishouden. Maar de jongens doen eigenlijk niets.Nog erger kleine opdrachten als: gaan jullie je tanden even poetsen moesten minstens 20 keer herhaald worden en dan nog gingen ze niet uit zich zelf. en dat gaat op den duur ergeren, dan ga je lopen mopperen wordt roepen en roepen wordt ruzie.  Kortom er was regelmatig ruzie in huis. En dat was ik beu.
WAS!!
Want ik heb een plan.  Vanaf gisteren zijn wij handelspartners geworden, de jongens en ik.  Zij voldoen aan wat ik ze vraag, zij krijgen een smiley en die kunnen ze weer inleveren voor extra's. Nu had ik in eerste instantie bedacht dat ze ze konden inruilen voor 15 minuten extra pc tijd. Of voor 0.25€.  Maar al snel kwamen zij ook met een idee: 15 minuten extra-op-blijf-tijd.  En het werkt fantastisch!  Ruimen jullie de speelkamer even op is nu een kwestie van vraag en het is al gedaan.  Geen waterballet maken in de badkamer als ze een gezamenlijk bad nemen is nu een fluitje van een cent.  Iets wat voorheen telkens een hele strijd was of werd is nu een plezier om te doen.  Waarschijnlijk zal ik nog her en der extra's gaan toevoegen.  Te denken valt aan koeken die ze lekker vinden of iets samen doen dat ze leuk vinden.  Lennard gaat voor het geld dat is duidelijk!  Hij mag graag van alles sparen en de speelgoedwinkel is zijn 'favo place to be' dus dat komt wel goed.  Olav daaren tegen neemt nog genoegen met de extra pc speeltijden en dus dat zit ook wel snor.

Natuurlijk is dit niet iets wat je heel erg lang kunt volhouden(dat denk ik dan toch) maar het doel is om de sfeer in huis te veranderen. En als dat met deze actie lukt dan ben ik al heel tevreden.

woensdag 3 maart 2010

Bijnamen

Hebben wij ook bijnamen voor onze kinderen? Er werd een stokje doorgegeven (zoals ze dat geloof ik noemen)  door Annava  en Tante Hilde Om heel eerlijk te zeggen gebruik ik er maar een paar en sommigen zijn voor allen dezelfde: schat, poepie (niet in het openbaar omdat een ieder daar zich rot voor schaamt) lekker ding, laiverd.

Karlijn:
Karre,
Meis (Eigenlijk is ze al zo groot voor nog een bijnaam)

Piene:
Pien,
PieneMuis

Olav:
Lavke,
Adje (van Adje Onis= een vrije vertaling van adonis)

Lennard:
Lenny,
Lennyboy,
Kado, Kadoke (Hij was een volledige verrassing voor ons toen hij zich aankondigde, ongeplanned maar niet onbemind zullen we maarzeggen)

Alleen voor Olav en Lennard:
Manneke,
Kerel,
Ventje
 en als ze niet willen opschieten noem ik ze 'Flipsen'.



Wat nog het ergste van al is dat als ik er ééntje roep ik altijd steevast bij de verkeerde begin en dan de hele trits af moet totdat ik bij de juiste naam ben. dit gebeurt me vooral als het gaat om opdrachte in de trant van:
Karlijn nee Piene nee Olav uh nee Lennard je schoenen opruimen graag! De kinderen vinden dat onbegrijpelijk en vinden dat een duidelijke aanwijzing van 'slecht'moederschap.

dinsdag 2 maart 2010

Ik ga mee maar .............

Eigenlijk zit ik erbij voor Jan L. Bij de aankoop van een nieuwe auto. De 'automeneer' betrekt mij echt wel bij het gesprek hoor en hij is ook heel erg vriendelijk, net zoals al zijn andere keurig in het pak gestoken 'automeneer-collega's'.  Maar toch je voelt je een beetje een dombo bij dergelijke gesprekken.  Nou ja ik dan toch.  Ik begrijp echt geen moer van pk's behalve dan dat een hoger getal harder zal rijden, in princiepe (denk ik  toch?!) Een kleurtje kiezen daar heb ik dan weer minder moeite mee. En ik knik vriendelijk wanneer hubby ook een parkeerassist besteld (ik begrijp ook wel waarom ie dat wil hebben).
En dan gebeurt het, plotsvoel ik de opwelling omook een duit in het zakje te doen ik hoor mijzelf vragen:
"En o ja 'automeneer' zitten er ook rubbermatten in?"
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan voor mijn absolute burgertrutten opmerking.
"Gaan we er direct bijschrijven mevrouw".

Anderhalf uur later en allebei een beetje duizelig stappen we de  'salesoffice' buiten en zijn heel wat €'s armer maar een nieuwe auto rijker. Nou ja over 2.5 maanden dan als alles een beetje meezit.

Dank u wel meneer en mevrouw,
Dank u wel 'automeneer'